Geschiedenis van het cafe racer T-shirt

Het T-shirt is geëvolueerd van een eendelig onderkleding pak gebruikt in de 19de eeuw, tot het verdelen van het eendelige uniepak in aparte boven- en onder kledingstukken, met de bovenste lang genoeg om de plooi onder de tailleband te bedekken (het T-shirt). T-shirts, met en zonder knopen, goedgekeurd door mijnwerkers en stuwadoors tijdens het eind van de 18^e eeuw als een handig kledingstuk voor warme omgevingen. T-shirts, werden oorspronkelijk populair in de Verenigde Staten toen ze werden uitgegeven door de Amerikaanse Marine tijdens of na de Spaans-Amerikaanse oorlog. Dit waren witte katoenen onderhemdjes met hals en korte mouw die onder een uniform gedragen kon worden.

Het T-shirt, door zijn vorm en omtrek, zo genoemd, werd al snel populair als een onderlaag van kleding voor werknemers in verschillende sectoren, waaronder de landbouw. Het T-shirt was gemakkelijk gemaakt, gemakkelijk te reinigen  en goedkoop, en om deze reden, werd het shirt vaak gekozen door jonge jongens (misschien meer door hun moeders dan van de jongens zelf).

Jongens-shirts werden gemaakt in verschillende kleuren en patronen. Tegen de tijd van de grote depressie was het T-shirt vaak het standaard kledingstuk die gedragen werd bij het doen van de boerderij- of ranchkarweitjes..

Na de Tweede Wereldoorlog werd het t-shirt vaak gezien bij veteranen als vrijetijdskleding gecombineerd met de broek van hun uniform, en het T-shirt werd nog populairder nadat Marlon Brando een T-shirt droeg in ‘A Streetcar Named Desire’, uiteindelijk bereikte het T-shirt  de status van modieus, als een zelfstandige kledingstuk.

Er zijn veel iconische T-shirt designs die stammen uit de jaren ’70 van de vorige eeuw; voorbeelden hiervan zijn: het heldergele smiley T-shirt, De ‘Tong’ van de Rolling Stones en de ‘I (heart) …’-T-shirts. Een andere populair T-shirt-ontwerp onder toeristen zijn de shirts met de grappige zin, “mijn ouders ging naar ___, en alles wat ik kreeg was dit waardeloze shirt!.”

Trend T-shirts werden oorspronkelijk gedragen als hemdjes. T-shirts worden nu vaak gedragen als het enige kledingstuk op de bovenste helft van het lichaam, bovenop een eventuele  BH of onderhemdje.

T-shirts zijn ook een medium voor zelfexpressie en reclame, met elke denkbare combinatie van woorden, kunst en zelfs foto’s die erop zijn gedrukt. Een T-shirt trekt zich doorgaans door tot de taille.

Varianten van het T-shirt, zoals de tank top, de bemanning hals, A-shirt, spier shirt, scoop nek en de v-hals zijn later ontwikkeld. Hip hop mode wordt gekentmerkt door zogenaamde  “tall-T” T-shirts die tot de knieën reiken. Een trend van de jaren ‘90 in dameskleding, waren strakke “bijgesneden” T-shirts die kort genoeg zijn om de borsten te verhullen. Een andere populaire trend is het dragen van een “longsleeve T-shirt”, en daarover heen een korte mouwen T-shirt  met een andere kleur, het zogenaamde” layering”.  In de vroege jaren 1950 waren er verschillende bedrijven gevestigd in Miami, die begonnen met de versierde T-shirts met de namen van de verschillende resort en bijpersonages erop. Het eerste bedrijf was Tropi. Zij hadden de eerste licentie om Walt Disney-figuren, zoals Mickey Mouse en Davy Crockett op T-shirts te printen. Een van de grootste bedrijven die nog steeds bestaat, overigens ook in Miami is Sherry Manufacturing Company.   In 1959, werd plastisol, een duurzamer en rekbaarder inkt, uitgevonden, waardoor veel meer variatie in T-shirt ontwerpen mogelijk was.

In de jaren 1960 verscheen het ‘ringer’ T-shirt en werd dit mode voor de jeugd- en rock-n-rollers. Het decennium zag ook de opkomst van knutselprojecten met T-shirts en zeefdruk techniek op het basis T-shirt.

In de late jaren ‘60, richtten Richard Ellman, Robert Tree, Bill Kelly, and Stanley Mouse het Monster bedrijf op in Mill Valley, Californië, voor de productie van expliciete fine-art  T-shirts. Monster T-shirts waren vaak voorzien van emblemen en motieven die gekoppeld waren aan de Grateful Dead en de wiet cultuur. Een van de meest populaire symbolen die naar voren kwam uit de politieke onrust van de jaren 1960 werd massaal op T-shirts gedrukt, het gezicht van Marxistrevolutionair Che Guevara.

Andere methoden van decoratie op T-shirts werd gedaan door middel van airbrushing, stoffen, borduurwerk, indruk-/opdruk-reliëf en het opstrijken van belettering, heat transfers, of kleurstofsublimatie transfers. Laserprinters zijn geschikt om met behulp van een speciale toner van sublimatie kleurstoffen permanente opdrukken over te brengen op T-shirts.

In de jaren 1980, werden thermoschromatische kleurstoffen gebruikt om de T-shirts te bedrukken waardoor die  van kleur konden veranderen wanneer deze werden onderworpen aan warmte. Het wereldwijd bekende merk Hypercolour was de maker van deze T-shirts en dit was immens populair  in de straten van het Verenigd Koninkrijk voor een aantal jaar, maar is sindsdien zo goed als verdwenen. Deze waren ook erg populair onder jongeren in de Verenigde Staten in de late jaren ‘80.
Een nadeel van kleurverandering kleding is dat de kleurstoffen gemakkelijk kunnen worden beschadigd, vooral door wassen in warm water, of door kleurstof van andere kleding tijdens het wassen.

Aan het begin van deze eeuw, is het ontwerpen en online verkopen van aangepaste T-shirts enorm populair geworden. Populaire websites begonnen gebruik te maken van digitaal drukwerk (zoals Direct to Garment of DTG afdrukken) om klanten hun eigen T-shirts online te laten ontwerpen zonder minimum orders. In het begin, was DTG niet geschikt voor het afdrukken op donkere kleding; echter, met de hulp van enkele online T-Shirt-winkels en printerfabrikanten zoals T-Jet is het proces geperfectioneerd, zodat de consumenten met veel meer afdrukopties worden bediend.